Wielka Racza w zimowej odsłonie

Mieszkanie w sercu Beskidów ma swoje niepodważalne zalety. Jedną z nich jest możliwość pojechania w góry praktycznie o każdej porze dnia i każdego dnia tygodnia. Choć w niedzielę leniwie wstaję z łóżka, to jestem nastawiona na górską wędrówkę. Pogoda niekoniecznie zachęca, by pchać się w góry, ale skoro są tak blisko, to czemu nie zaryzykować…?

Start w Rycerce Górnej

Z Bielska wyjeżdżam około 10:00, by w Rycerce Górnej zameldować się po 11:00. Dzisiaj chcę zdobyć Wielką Raczę, ale o tej porze pojawia się spory problem ze znalezieniem miejsca parkingowego. Po uporczywych poszukiwaniach i kilku kombinacjach wreszcie się udaje, a ja niezwłocznie ubieram górskie buty i wkraczam na szlak żółty.

Żółty szlak na Wielką Raczę

O tej porze ruch turystyczny jest spory i wcale nie ma się co dziwić, skoro zbliża się południe. Szlak żółty na Wielką Raczę należy do kategorii tych niewymagających, a szeroka droga jest fantastycznie wydeptana przez wędrowców. Śnieg magicznie skrzypi pod butami, idzie się bardzo wygodnie, a zdobywanie kolejnych metrów nie przysparza żadnych trudności. Większość trasy przemierzam odkrytym terenem z pięknymi widokami na Bendoszkę, Rysiankę, Lipowską i oczywiście mój cel – Wielką Raczę. Tylko krótki odcinek przebiega lasem, ale dziś jest on tak magiczny, że wcale nie ustępuje pięknym panoramom.

Z widokiem na Tatry i Małą Fatrę

Po upływie około 1,5 h marszu do schroniska pozostaje ostatnia prosta. Od jakiegoś czasu obserwujemy Tatry i Małą Fatrę, więc czym prędzej chcemy znaleźć się na szczycie, by już na spokojnie podziwiać wszystkie okoliczne pasma. Nie spodziewaliśmy się również aż takiej przejrzystości powietrza ani tyle słońca i błękitu nieba, ale dzisiaj aura ewidentnie nam sprzyja. Jeszcze tylko kilka kroków i oficjalnie zdobędziemy Wielką Raczę.

Wielka Racza jest wierzchołkiem granicznym o wysokości 1236 m n.p.m. Choć góra jest w większości zalesiona, to na szczycie znajduje się naturalna hala, dzięki której można podziwiać panoramę 360°. To, co dzisiaj zastajemy na miejscu, przerasta nasze najśmielsze oczekiwania. Zmierzamy wolnym krokiem na wieżę widokową, ale to tylko formalność. Panorama na Tatry, Tatry Niżne, Małą Fatrę oraz cały arsenał beskidzkich wzgórz to coś, czego kompletnie się nie spodziewaliśmy. W ogóle na Wielkiej Raczy, choć byłam tyle razy, nie było dane mi zobaczyć tak dalekich i różnorodnych krajobrazów. Delikatny mróz i popołudniowe słońce wpływają genialnie na przejrzystość powietrza, więc pozostaje tylko stać na szczycie i beztrosko gapić się przed siebie.

Po wciągnięciu grzańca w schronisku i ponownym wpatrywaniu się w fenomenalne łańcuchy górskie, około 15:00 powolnym krokiem udajemy się w drogę powrotną. Kolory nabierają ciepłych barw pod wpływem zachodzącego słońca, a ruch turystyczny jest praktycznie niezauważalny. Popołudniowe wędrówki mają swój niepowtarzalny urok – tak jak my opuszczamy góry, tak cała przyroda się wycisza i powoli zapada w sen.

Wędrówka na Wielką Raczę to dobry pomysł na trasę zarówno o każdej porze roku, jak i każdej porze dnia. Niewymagający szlak w połączeniu z genialnymi widokami zawsze przyciąga i cieszy. Wędrówkę oczywiście można zawsze rozbudować o większą pętlę, ale przecież w górach nie chodzi tylko o nabijanie kilometrów. Czasami właśnie ta chwila zatrzymania i kontemplacji jest o wiele ważniejsza.