Jakie raczki turystyczne wybrać

Raczki turystyczne sprawdzają się w niższych górach, na terenach nizinnych, na zalodzonych nawierzchniach jesienią, zimą i wiosną, gdy nie ma grubej warstwy śniegu. Są mniejsze i lżejsze niż raki, więc warto je mieć w plecaku na sytuacje awaryjne.

Wędrówki zimą zwykle wymagają dodatkowej przyczepności. Aby zapobiec poślizgnięciom i upadkom na lodzie i śniegu, zakłada się na obuwie raki, rakiety śnieżne i raczki. W tym tekście skupiamy się na raczkach turystycznych.

Czym są raczki turystyczne?

Termin raczki turystyczne obejmuje szereg produktów, które zapewniają dodatkową przyczepność na śniegu i lodzie. Zwykle ich konstrukcja obejmuje kombinację łańcuszków pod stopami i krótkich, metalowych kolców. Ich budowa podobna jest do konstrukcji łańcuchów umieszczanych na oponach samochodowych. Liczba kolców jest mniejsza niż przy rakach specjalistycznych, waha się między 6 a 10. Krótkie kolce sprawiają, że chodzenie po płaskich, oblodzonych lub zaśnieżonych ścieżkach jest łatwiejsze i wygodniejsze niż w przypadku noszenia raków. Szybki i prosty system mocowania oraz możliwość stosowania z obuwiem bardziej miękkim czyni je interesującą opcją do chodzenia po nietechnicznym terenie, zwłaszcza po szlakach gór niskich, jak Beskidy czy Sudety. Nie nadają się do chodzenia po górach wysokich jak Tatry, ale sprawdzą się podczas biegania w ubitym śniegu po stosunkowo równej powierzchni.

Uwaga: noszenie raczków potencjalnie powoduje szybsze zmęczenie stóp, dlatego zaleca się, aby zakładać je dopiero w odpowiednich warunkach, a nie nosić przez całą wędrówkę.

Rodzaje raczków turystycznych

Wśród raczków turystycznych można wymienić naciągane na obuwie i modele na śródstopie. Wyróżnia się też nakładki antypoślizgowe.
Raczki z łańcuszkiem i i gumowym systemem montażowym – najbardziej popularne. Kolce umieszczone są na całej podeszwie, co gwarantuje dobrą przyczepność. Nakłada się je poprzez naciągnięcie gumy na obuwie. Ten model sprawdzi się też w trakcie treningów biegowych.
Raczki na paskach na śródstopie – mocowanie w tym modelu znane jest z raków koszykowych. Pod środkiem buta umieszcza się płytkę z kolcami. Kolców brakuje w przedniej części buta, przez co te raczki nie spiszą się na terenach stromych.
Nakładki antypoślizgowe – w całości wykonuje się je z gumy. Pod spodem umieszczone są metalowe wypustki. Sprawdzają się głównie w płytkim śniegu i w mieście na oblodzonych nawierzchniach.

Jakie buty przy raczkach?

Raczki turystyczne nie wymagają noszenia specjalnego obuwia, jak ma to miejsce przy rakach (buty z twardą podeszwą). Konstrukcja z gumy i łańcuszków pozwala na zakładanie butów z miękką podeszwą. Cholewka nie musi też wychodzić za kostkę, gdyż raczki mają niskie mocowanie.

Jakie ograniczenia mają raczki turystyczne?

Poszczególne elementy w budowie raków, jak zęby, rama i punkty mocowań, muszą spełniać określone normy wytrzymałości. W przypadku raczków turystycznych nie ma takich wymagań. Dlatego mimo wysokiej jakości wykonana ich noszenie może być pewną loterią – czy wytrzymają uderzenia i zadrapania całego dnia na szlaku? Krótsze, mniej agresywne kolce zapewniają mniejszą przyczepność niż raki do chodzenia po twardym, zamarzniętym śniegu lub lodzie, zwłaszcza gdy powierzchnia jest raczej pochyła niż płaska. Raki muszą być montowane na dość sztywnych podeszwach, a ich rama zapewnia boczne wsparcie. Takiego wsparcia i kontroli nie uzyskasz z raczkami, a to zwiększa prawdopodobieństwo poślizgnięcia się.

Jak dbać o raczki?

Kolce w raczkach mogą się z czasem stępić, więc trzeba będzie je ponownie naostrzyć (sprawdzi się pilnik do metalu). Aby raczki turystyczne dłużej ci służyły, dokładnie je osuszaj po każdej wyprawie. Staraj się też ograniczać chodzenie w nich po nawierzchniach niepokrytych śniegiem lub lodem.